Zijn neuroloog heeft hem verschillende medicijnen hiervoor voorgeschreven.

Deze hielpen echter niet of onvoldoende.

Sinds hij medicinale cannabis voorgeschreven krijgt, zijn de genoemde klachten dragelijk en slaapt hij weer redelijk goed.

De cannabis betrekt dhr. Visser via de apotheek.

Die is zuiver, van constante kwaliteit en bevat geen schimmels of bestrijdingsmiddelen.

De zorgverzekeraar vergoedde het.

Op een gegeven moment stopte deze vergoeding en is dhr. Visser overgestapt naar de Menzis.

Die stopte na enkele jaren ook de vergoeding, waarna de FBTO als zorgverzekeraar gekozen werd.

De FBTO vergoedde de mediwiet onder voorwaarde dat jaarlijks door de voorschrijvend arts (neuroloog in het geval van Erik) een machtiging werd aangevraagd.

Zo werd ook in november 2016 een machtiging tot vergoeding van cannabis voor 2017 aangevraagd.

Deze werd per omgaande verstrekt.

Enkele weken later lag er echter een brief op de mat waarin de FBTO meedeelde dat gestopt werd met het vergoeden van medicinale cannabis, want de werkzaamheid zou onvoldoende bewezen zijn.

Erik Visser reageerde meteen door de FBTO te laten weten dat hij ervan uit ging dat dit niet voor hem kon gelden, want de machtiging voor 2017 was immers al afgegeven.

Hierop reageerde de FBTO niet.

Vervolgens verstuurde de FBTO in mei 2017 een herinneringsbrief dat de vergoeding per 1 juli van dat jaar gestopt zou worden.

Wederom reageerde dhr. Visser dat dit niet op zijn situatie van toepassing kon zijn. Ook op deze brief reageerde de FBTO niet.

Nadat een ingediende declaratie voor medicinale cannabis in september 2017 door de FBTO werd afgewezen zocht dhr. Visser telefonisch contact met de zorgverzekeraar.

Hierop reageerde de FBTO met een email, waarin ze hun besluit inhoudelijk toelichtte:

Een onderzoek dat in JAMA , een internationaal medisch tijdschrift, gepubliceerd was, zou hebben geconcludeerd dat medicinale cannabis onvoldoende werkzaam is.

Daarbij betrok de FBTO een advies van het Zorginstituut Nederland (ZIN).  Op het aspect van het niet mogen intrekken van een afgegeven machtiging werd door de FBTO niet ingegaan.

Omdat dhr. Visser hier verder niet uit kwam met de FBTO heeft hij de FBTO gedagvaard.

Na twee schriftelijke rondes heeft de kantonrechter op 5 juni jl uitspraak gedaan.

De rechtszaak

De rechter heeft geoordeeld dat de FBTO in principe mocht besluiten om te stoppen met het vergoeden van medicinale cannabis.

Het is geen geregistreerd medicijn. Echter, het onderzoek waarop de FBTO dat besluit baseert, dateert van juni 2015, ruim voordat de neuroloog van dhr. Visser in november 2016 de machtiging aangevraagd heeft.

Ook het advies van het ZIN was toen al bijna een jaar bekend. Dat maakt dat de rechter van oordeel is dat er bij de behandeling van de machtigingsaanvraag in november 2016 al rekening met het voorgenomen besluit had kunnen worden gehouden.

De rechter: “Door op 21 november 2016 een ongeclausuleerde toezegging tot vergoeding voor het gehele daar op volgende jaar te doen, heeft de FBTO zich tegenover dhr. Visser vastgelegd.

Partijen hebben zich ten opzichte van elkaar te gedragen overeenkomstig de vereisten van redelijkheid en billijkheid en het algemene besluit om niet langer tot vergoeding over te gaan verdraagt zich daarmee niet”. 

De FBTO had nog in de procedure naar voren gebracht dat als dhr. Visser het niet met het besluit eens was, hij een andere zorgverzekeraar had kunnen zoeken.

Ook hiermee maakt de rechter korte metten: ‘.. kan als illusoir worden aangemerkt. ‘

De kantonrechter heeft de FBTO veroordeeld tot het vergoeden van de medicinale cannabis voor 2017.

Ook is de FBTO veroordeeld tot vergoeding van de kosten van de procedure.

Bij de FBTO was bij het sluiten van de krant niemand bereikbaar voor commentaar.

De volledige uitspraak is hier te vinden: Uitspraak_kantonrechter Leeuwarden Visser-FBTO

Commentaar De HIK:
Regelmatig wordt in de media de hufterigheid van delen van de bevolking aan de orde gesteld. Hoe zouden we het gedrag van de FBTO moeten kwalificeren?

Een man die door ernstige ziektes toch al beperkt is anderhalf jaar laten procederen om in een overduidelijke zaak zijn gelijk te kunnen halen is ronduit schandalig.

Bron: Hogeland Internet Krant